Songo

Songo is een Cubaanse muziek- en dansstijl die eind jaren 60 en begin jaren 70 opkwam. Het vormt een brug tussen Afro-Cubaanse ritmes en moderne invloeden zoals funk, rock en jazz.

Oorsprong

  • Ontwikkeld door Los Van Van, geleid door bassist Juan Formell en drummer/percussionist José Luis "Changuito" Quintana.
  • Geëvolueerd als een modernisering van son, rumba, en andere Cubaanse tradities, met gebruik van nieuwe ritmische concepten en instrumentatie.

Ritme

  • Gebouwd op Afro-Cubaanse clave, maar flexibeler dan traditionele son of mambo.
  • Drum set werd centraal, vermengd met conga's, timbales en bongo's.
  • Changuito pionierde "timba drumming," mengend funk backbeats met Cubaanse tumbaos en cascara patronen.

Muzikale Kenmerken

  • Gesyncopeerde elektrische baslijnen (in plaats van contrabas).
  • Gebruik van synthesizers en elektrische instrumenten naast traditionele percussie.
  • Call-and-response zang, hoornriffs, en een sterke dansgevoel.

Dans

  • De songo dans is vrijer dan oudere Cubaanse dansen.
  • Kenmerkt heupbewegingen en stappen beïnvloed door rumba en son maar losser, ontworpen voor het groove-zware gevoel van de muziek.

Invloed

  • Legde de basis voor timba, de dominante Cubaanse dansmuziekstijl vanaf de jaren 90.
  • Beïnvloedde salsa, jazz fusion, en hedendaagse Afro-Latijnse muziek wereldwijd.